cacaobonen food lifestyle fotografie

Een jaar in het leven van een foodfotograaf

Als foodfotograaf gaat het ondernemerschap niet altijd over rozen. Ik ga niet de schijn hooghouden…
2022 was voor mij een lastig jaar zowel privé als zakelijk.

Ook al is mijn omzet 33% gegroeid in verhouding van de jaar ervoor, ik heb heel veel geld uitgegeven waardoor er letterlijk niets overblijft onder de streep.

Ik heb heel veel geïnvesteerd in nieuw materieel.

Een Nikon systeemcamera Z6ii

Eind 2020 ben ik overgestapt naar een systeemcamera van Nikon en begin 2022 heb ik een tweede camera gekocht:

  1. als back-up (je wilt niet tijdens een klanten fotoshoot een technisch probleem hebben en zonder camera zitten)
  2. om efficiënter te werken (tijdens een shoot tijd is geld en trouwens niets is funester voor je camerasensor dan steeds van lenzen te wisselen)
  3. tijdens events vind ik het heel fijn om met 2 camera’s te werken, met verschillende lenzen, voor de afwisseling van soorten beelden (overzichtfoto, portretten maar ook close-up foto’s).

Bij deze nieuwe/extra camera heb ik 2 nieuwe lenzen aan mijn collectie toegevoegd:
een nieuwe macro lens en een portret lens.

Food, fotografie en reizen

Ook heb ik maar liefst 3 fotografie reizen gemaakt: Denemarken, Zweden en Sicilië waar ik herinneringen en contacten voor het leven heb gemaakt.

Deze reizen hebben mij ook de bevestiging gegeven van wat ik al dacht: ik wil foodfotografie combineren met reizen. Andere culturen en eetculturen, de mensen in hun omgeving vastleggen en nieuwe plekken ontdekken, daar ben ik op mijn gelukkigst.⁠

Maar reizen heeft een prijs (zo lang je er niet voor betaald wordt 😉

Investeren als foodfotograaf

Tel alle kosten van een onderneming erbij op die je gedurende het hele jaar maakt, zoals in mijn geval: nieuwe props en fotoachtergronden, een website onderhouden, SEO specialist, internet en telefoonkosten, verzekeringen, autokosten, noem het maar op … Het is best wat bij elkaar.

Het hoort bij ondernemen net zoals investeren en risico’s nemen.

Wat ik niet voorzien had was dat ik door een stom ongeluk o.a. mijn linkerarm zou breken en een tijd uit de roulatie zou zijn. Naast een eerdere langdurige blessure aan mijn rechterschouder was dit niet heel fijn.

En wat ga je doen als je fysiek niet veel kan doen… Denken. Nadenken over waar je staat en waar je naar toe wil is nooit verkeerd, het is zelfs heel gezond maar dan moet je actie ondernemen.

Als zzp’er werk je voornamelijk alleen en het kan af en toe best pittig zijn. Altijd alles zelf moeten uitzoeken, alle ballen hoog moeten houden, beslissingen nemen zonder een klankbord te hebben of iemand die je een duwtje in de rug geeft is niet makkelijk.

Dat is de reden waarom ik het dit jaar anders ga doen. Ik ga hulp inschakelen voor mijn bedrijf als food fotograaf en lifestyle fotograaf.

Iemand die mij gaat helpen mijn koers te bepalen EN te houden. Eigenlijk precies wat ik voor mijn klanten doe als foodfotograaf. Door mijn klanten hun waardes en identiteit in woord en beeld te brengen, help ik ze aan een content strategie. Ze hebben een plan dat bij ze past en vol kunnen houden en zeker een kopzorgen minder.

Ik ben benieuwd wat je plannen zijn voor dit jaar…